Rozmowy telefoniczne w języku angielskim

W rozmowach telefonicznych zwykle używa się zwięzłego języka wraz z utartymi formami grzecznościowymi. Ta wydajność przy zachowaniu pewnej uprzejmości często przysparza trudności obcokrajowcom. Wiele osób tak się koncentruje na swoim komunikacie, że zapomina np. (1) zapytać czy druga osoba może rozmawiać, (2) przedstawić się, (3) upewnić się, że osoba, która odebrała telefon to ta, z którą chcieliśmy rozmawiać. W ten sposób już na wstępie zmniejszamy sobie szanse na pozytywne załatwienie jakiejkolwiek sprawy. Nie wspominając o złym wrażeniu, które po sobie łatwo zostawić.

Kiedy dzwonimy do urzędu, firmy lub osoby, której nie znamy, bezpiecznie jest rozpocząć rozmowę posługując się jedną ze standardowych fraz, nie używając zbędnych kolokwializmów:

► Hello, my name is (your name) and I am calling from (company name) about ....

► Hi, I have a query in relation to....

► Hello, I have just received a letter about ... and I was wondering if
you could (help / take action / explain)

Kiedy osoba, która odebrała telefon, nie jest tą osobą, z którą chcielismy rozmawiać, zawsze można poprosić o przekierowanie połączenia: 

 

► Can I speak to Mr/Mrs.....?

► Could I speak to Mr/Mrs....., please?

► Could you put me through to Mr/Mrs / XYZ Department?

Jeśli okaże się, że ta osoba jest nieosiągalna, jak najbardziej na miejscu jest poprosić o przekazanie informacji albo prośby o oddzwonienie. Jak wiadomo różnego rodzaju asystenci i sekretarki, to najważniejsze osoby w firmach, między innymi dlatego, że to oni i one decydują, czyja wiadomość zostanie przekazana dalej. Dlatego rzeczowa, ale jednocześnie uprzejmie sprecyzowana prośba jest tak ważna. Przykłady:

► Would you be so kind as to leave a message for Mr / Mrs please?

► Could I leave a message for him / her?

► Could she/he call me back please?

W 9 z 10 rozmów telefonicznych z jakąkolwiek linią obsługi klienta, urzędem czy instytucją na zakończenie padnie pytanie“Is there anything else I can help you with?” Standardowa odpowiedź to:

► No, I think that’s everything. Thank you for your help... Goodbye.

Wprawdzie po polsku zwykle odpowiadamy zwięźlej („Nie, to wszystko”) to jednak w języku angielskim podziękowania należą do form grzecznościowych i są składane dużo częściej. Wielu obcokrajowcom to ciągłe pytanie o samopoczucie, dziękowanie, przepraszanie i życzenie miłego dnia wydaje się nieco dziwne i teatralne, ale na Wyspach jest to jak najabrdziej naturalne.

A teraz, dla odmiany, kilka potocznych zwrotów. Kiedy dzwonimy do kogoś, dobrym zwyczajem jest zapytać, czy ta osoba ma czas na rozmowę.

► Do you have a minute?

► Are you free to talk now?

► Are you busy, can you talk now?

► Do you have time for a quick chat?

Z kolei kończąc rozmowę, w zależności od kontekstu możemy powiedzieć:.
► We’ll stay in touch.
► Take it easy.
► I’ll ring you tomorrow.
► Ok, take it handy.
► Talk to you later.
► Chat soon.
► By for now.
► Mind yourself (Sean, Anna, Pat etc.)► Ok, I’ll let you go now

Zwracam uwagę, że ta ostatnia fraza, choć popularna, jest czasem uważana za nieuprzejmą – wszystko zależy od kontekstu. Np. w sytuacji służbowej jest dopuszczalna , bo tu liczy się szybkość. W rozmowie między przyjaciółmi już mniej, chyba , że sytuacja to uzasadnia np. “Oh, I can hear your little one crying, I’ll let you go now!” (Ojej, słyszę jak ci dziecko płacze, już cię nie zatrzymuję!)