Prosimy, przepraszamy i już się nie gniewamy.

Prosimy, przepraszamy i już się nie gniewamy.

Chciałabym dzisiaj zwrócić Państwa uwagę na utarte zwroty używane w prośbach, przeprosinach i w sytuacjach gdy komuś wybaczamy. Wymienione sytuacje są szczególne, ponieważ to JAK mówimy jest przynajmniej równie ważne jak to CO mówimy. I tak w przypadku kiedy zwracamy się do kogoś w celu skłonienia go do jakiegoś działania, granica pomiędzy prośbą, a poleceniem czy rozkazem jest w dużej mierze płynna i zależna od intonacji, wyrazu twarzy i kontekstu sytuacji. Dlatego jeśli zależy nam na sformułowaniu grzecznej prośby, warto posłużyć się jednym z poniższych zwrotów, często używanych w Irlandii.

PROSIMY:

►I would like to ask you a favour. Could you please ... - Chciał(a)bym cię poprosić o przysługę. Czy mógł(a)byś....

►Could you do me a favour? - Czy mógł(a)byś mi zrobić przysługę>

►Could you give me a hand with ... , please? - Czy mógł(a)byś mi pomóc z …

►I was wondering if you could help me with this... - Zastanawiałam/em się czy mógł(a)byś mi pomóc z …

►Would you mind (followed by verb+ing) – Czy przeszkadzałoby Ci, gdybym(ś) ...

►I am sorry to disturb you but ... Przepraszam, że przeszkadzam, ale...

Umieć przeprosić w obcym języku grzecznie, krótko i na temat to dla wielu osób nie lada wyzwanie. Poza wszechobecnym „sorry” jest jeszcze kilka innych popularnych wyrażeń, która pozwalają rzeczowo określić za co tak naprawdę przepraszamy.

PRZEPRASZAMY

►I'm really sorry...

►I was in the wrong when I (said / did something) - Nie miałem/am racji kiedy powiedziałem / coś zrobiłem/am

►I’m so/very sorry for what I did / said

►I did not mean to hurt you – Nie chciałam/em cię skrzywdzić

►I regret doing / saying something (regret + verb + ing) – Żałuję, że powiedziałam/em / zrobiłam/em coś

►It was wrong of me to behave that way. - Moje zachowanie nie było w porządku

►Please accept my sincere apologies. - Proszę cię przyjmij moje przeprosiny

►I hope you can forgive me. - Mam nadzieję, że mi wybaczysz

►That’s my bad. (American English for „it's my mistake” czyli to mój błąd, choć po polsku powiedzilibyśmy raczej to moja wina)

Na koniec przyjrzyjmy się jak w najbardziej naturalny sposób przyjąć przeprosiny w języku angielskim. Ostatnie dwa zwroty mają charakter idiomatyczny, podobnie jak polskie zwroty w stylu „było – minęło...”, „co się stało to się nie odstanie” albo „nie rozdrapujmy ran” czy „ to już dawno i nie prawda, dajmy temu spokój”.

WYBACZAMY

► You're fine/grand - don't worry about it.

► That’s alright, no worries.

► There is no need to apologise, let’s forget it.

► Apology accepted.

► Yeah, I’m sorry too.

► Okay, let’s just forget about it.

► Yes, we should let bygones be bygones.

► Oh that is all water under the bridge now, let's move on.

 

Rozmowy telefoniczne w języku angielskim

W rozmowach telefonicznych zwykle używa się zwięzłego języka wraz z utartymi formami grzecznościowymi. Ta wydajność przy zachowaniu pewnej uprzejmości często przysparza trudności obcokrajowcom. Wiele osób tak się koncentruje na swoim komunikacie, że zapomina np. (1) zapytać czy druga osoba może rozmawiać, (2) przedstawić się, (3) upewnić się, że osoba, która odebrała telefon to ta, z którą chcieliśmy rozmawiać. W ten sposób już na wstępie zmniejszamy sobie szanse na pozytywne załatwienie jakiejkolwiek sprawy. Nie wspominając o złym wrażeniu, które po sobie łatwo zostawić.

Kiedy dzwonimy do urzędu, firmy lub osoby, której nie znamy, bezpiecznie jest rozpocząć rozmowę posługując się jedną ze standardowych fraz, nie używając zbędnych kolokwializmów:

► Hello, my name is (your name) and I am calling from (company name) about ....

► Hi, I have a query in relation to....

► Hello, I have just received a letter about ... and I was wondering if
you could (help / take action / explain)

Kiedy osoba, która odebrała telefon, nie jest tą osobą, z którą chcielismy rozmawiać, zawsze można poprosić o przekierowanie połączenia: 

 

► Can I speak to Mr/Mrs.....?

► Could I speak to Mr/Mrs....., please?

► Could you put me through to Mr/Mrs / XYZ Department?

Jeśli okaże się, że ta osoba jest nieosiągalna, jak najbardziej na miejscu jest poprosić o przekazanie informacji albo prośby o oddzwonienie. Jak wiadomo różnego rodzaju asystenci i sekretarki, to najważniejsze osoby w firmach, między innymi dlatego, że to oni i one decydują, czyja wiadomość zostanie przekazana dalej. Dlatego rzeczowa, ale jednocześnie uprzejmie sprecyzowana prośba jest tak ważna. Przykłady:

► Would you be so kind as to leave a message for Mr / Mrs please?

► Could I leave a message for him / her?

► Could she/he call me back please?

W 9 z 10 rozmów telefonicznych z jakąkolwiek linią obsługi klienta, urzędem czy instytucją na zakończenie padnie pytanie“Is there anything else I can help you with?” Standardowa odpowiedź to:

► No, I think that’s everything. Thank you for your help... Goodbye.

Wprawdzie po polsku zwykle odpowiadamy zwięźlej („Nie, to wszystko”) to jednak w języku angielskim podziękowania należą do form grzecznościowych i są składane dużo częściej. Wielu obcokrajowcom to ciągłe pytanie o samopoczucie, dziękowanie, przepraszanie i życzenie miłego dnia wydaje się nieco dziwne i teatralne, ale na Wyspach jest to jak najabrdziej naturalne.

A teraz, dla odmiany, kilka potocznych zwrotów. Kiedy dzwonimy do kogoś, dobrym zwyczajem jest zapytać, czy ta osoba ma czas na rozmowę.

► Do you have a minute?

► Are you free to talk now?

► Are you busy, can you talk now?

► Do you have time for a quick chat?

Z kolei kończąc rozmowę, w zależności od kontekstu możemy powiedzieć:.
► We’ll stay in touch.
► Take it easy.
► I’ll ring you tomorrow.
► Ok, take it handy.
► Talk to you later.
► Chat soon.
► By for now.
► Mind yourself (Sean, Anna, Pat etc.)► Ok, I’ll let you go now

Zwracam uwagę, że ta ostatnia fraza, choć popularna, jest czasem uważana za nieuprzejmą – wszystko zależy od kontekstu. Np. w sytuacji służbowej jest dopuszczalna , bo tu liczy się szybkość. W rozmowie między przyjaciółmi już mniej, chyba , że sytuacja to uzasadnia np. “Oh, I can hear your little one crying, I’ll let you go now!” (Ojej, słyszę jak ci dziecko płacze, już cię nie zatrzymuję!)

Pół-cielak, pół-łosoś, łódź i migdały.

Dzisiaj przyjrzymy się dwóm często popełnianym błędom o charakterze fonetycznym. Przypominam, że wybór zagadnień w tym cyklu artykułów został oparty na naszej siedmioletniej praktyce w uczeniu angielskiego w Dublinie. W dużej mierze są to drobne błędy często popełniane przez obcokrajowców w Irlandii. Jednocześnie są to błędy, których łatwo uniknąć, tak jak na przykład błąd w wymowie wyrazów:

HALF, SALMON oraz CALF

Niewielu osobom przychodzi do głowy żeby wymawiać głoskę „L” w wyrazie „walk”. I bardzo słusznie bo brzmiałoby  to dziwnie. 

Jednak podobnie dziwnie brzmią dla Irlandczyka słowa takie jak np. half (pół), salmon (łosoś), calf (cielak) z mocno zaznaczonym „L”. Otóż w prawidłowej wymowie tych wyrazów głoska „L” zupełnie znika. Wymawiamy je: \ˈhaf\, \ˈsa-mən\, \ˈkaf\. Podobnie jest z nieco rzadziej występującymi słowami jak np. salve (maść lub balsam), almond (migdał), malmsey (rodzaj wina) - w ich przypadku „L” jest niesłyszalne ale daje efekt wydłużenie brzmienia poprzedzającej samogłoski. Dlatego migdał zaczyna się od długiego „A”: \ˈa-mənd\. Na dobry początek proszę sobie zapamiętać te pół łososia, pół cielaka i migdały – nie słychać w nich w ogóle „L”.

BOUGHT nie brzmi jak BOAT

Innym źródłem błędnej wymowy są słowa, w których zapisie pojawiają się obok siebie spółgłoski G,H,T jedna za drugą,
np. w wyrazach: bought (imiesłów przeszły czasownika buy – kupować), czy caught (imiesłów przeszły czasownika catch – łapać). Słowa kończace się na 'GHT’, wymawiamy z koncówką (1) /ait/, (2) /eit/, lub (3) /o:t/. Raczej nikt nie ma problemu z prawidłową wymową słów z pierwszej i drugiej grupy, na przykład night (noc), right (prawy), light (światło) czy eight (osiem). Chociaż i tutaj czają się pułapki:, np. słowo height (wysokość) wymawiamy: /hait/, a nie /heit/ bo to oznaczałoby „hate” (nienawiść). Natomiast nagminnie imiesłów przeszły czasownika buy, czyli wyraz bought, jest wymawiany przez obcokrajowców, w tym wielu Polaków tak jak BOAT /bout/ czyli łódka. Prawidłowa wymowa bought to: /bo:t/. Podobnie, prawidłowa wymowa imiesłowów: caught (od catch - łapać), fought (od fight – walczyć), sought (od seek – szukać) i taught (od teach – uczyć) to , odpowiednio /ko:t/., /fo:t/, /so:t/ i /to:t/.

Letnie kursy angielskiego w Dublinie - język angielski dla młodzieży

Przyjmujemy ostatnie zapisy na letni program nauki języka angielskiego dla młodzieży (w wieku 12-18 lat) na wakacjach w Dublinie. Już po raz trzeci organizujemy letnie kursy angielskiego dla nastolatków przybywających latem w Irlandii. W tym roku kursy będą prowdzone od 1 lipca do 9 sierpnia. Przyjmujemy zapisy na 1,2,3,4, 5 lub 6 tygodni.

Oferta w skrócie:

• Małe grupy - średnio tylko 8 osobowe
• Uczestnicy z różnych krajów
• Irlandzcy lektorzy, instruktorzy i opiekunowie
• Ciekawy program zajęć popołudniowych
• Nowe jasne i przestronne sale
• Ceny od 109 euro za tydzień

Istnieje możliwość pełnej rezerwacji (w tym zakwaterowanie u irlandzkich rodzin goszczących) jak również rezerwacji wybiórczej (tylko zajęcia przedpołudniowe lub lekcje rano plus program popołudniowy). Nie pobieramy opłat rejestracyjnych. Więcej informacji:
www.yourenglish.ie/mlodziez oraz pod numerem telefonu 0851581428

Typowe błędy w języku angielskim – część 2

W ostatnim odcinku przyjrzeliśmy się trzem typowym „polskim błędom” w angielskim. Dziś kolejne. Przypomnę, że wybór zagadnień jest oparty na siedmioletniej praktyce w uczeniu angielskiego w Dublinie - za cenne uwagi dziękuję nauczycielom naszej szkoły. Omawiane błędy, w uproszczeniu nazywam „polskimi” z tego względu, że ich źródłem jest kalkowanie konstrukacji z języka polskiego. Przykłady tu podane nie są tak spektakularne jak słynne „thank you from the mountain” (dziękuję ci z góry) ale występują niestety bardzo często.

W dużej mierze są to drobne błędy, których łatwo uniknąć, tak jak na przykład błąd w tym zdaniu:

He had my number but he did not call to me.

Czy widzą Państwo co tu nie pasuje? Call to somebody oznacza wpaść do kogoś. Natomiast zadzwonić do kogoś to po prostu: call someone albo ring someone. Także choć powyższe zdanie samo w sobie gramatycznie nie jest błędne oznacza co innego niz mówiący prawdopodobnie chciał wyrazić. Jeśli chciał powiedzieć, że dana osoba nie zadzwoniła do niego mimo tego, że miała jego numer, powinien był powiedzieć:

He had my number but he did not call me.

Kolejny przykład może być dla niektórych Czytelników bardziej skomplikowany ponieważ ilustruje błędne użycie czasów, a z tym nawet Irlanczycy są czasem na bakier. Z tym, że co im uchodzi płazem w angielskim, nam nie ujdzie. Różnicę między użyciem czasów Present Perfect, Present Simple i Past Simple musimy po prostu zrozumieć i wtedy unikniemy wpadek takich jak ta poniżej:

 I am in Dublin since 5  years.

To zdanie jest błędne ze względu na użycie nieprawidłowego czasu. Kiedy mówimy o czynnosci która zaczęła się jakiś czas temu (np. 5 lat temu) i trwa do dziś używamy czasu Present Perfect (I have been... zamiast I am...) Dodatkowo w tym zdaniu użyte jest błędnie słówko "since". Na język polski tłumaczy sie je jako "od" - ale uwaga - po nim może tylko nastąpić data lub inne określenie konkretnego punktu w czasie. Także nie możemy użyć tego słowa żeby wyrazić że coś dzieje się, trwa np.: od pięciu lat. W takim przypadku użyjemy słówka „for”. Dlatego poprawne zdanie mogłoby brzmieć albo:

I have been in Dublin for 5 years.

albo:

I have been in Dublin since 2008.

Jeśli wszystko jest teraz oczywiste to bardzo się cieszę, a jeśli nie to polecam ten wpis na naszym blogu, gdzie znajdą Państwo więcej wyjaśnień nt. czasu Present Perfect.

Typowe błędy w języku angielskim - odc.1

Typowe błędy w języku angielskim - odc. 1

Siedmioletnia praktyka w uczeniu angielskiego w Dublinie pozwoliła mi, wspólnie z nauczycielami naszej szkoły, stworzyć listę typowych błędów  popełnianych przez Polaków mieszkających w Irlandii. W dużej mierze są to drobne błędy, których łatwo uniknąć, a które mogą być rażące lub, gorzej – mylące, dla naszych irlandzkich rozmówców. Problem w tym, że poprzez powtarzanie błędnych konstrukcji, nabieramy do nich zaufania i czasem ciężko nam uwierzyć, że są błędne. Zwłaszcza, że wiele osób wokół (Polaków) mówi dokładnie tak samo. Proszę popatrzeć na trzy zdania poniżej i zastanowić, czy i które z nich jest (lub są) błędne:

(1) Do you know when does the bus leave?

(2) We will back to Poland in a few months.

(3) When I will finish work I will ring you

Chwila na zastanowienie...

Jeśli wydaje Ci się, że  wszystkie powyższe zdania są prawidłowe, to należysz do większości, która..... niestety się myli. Jeśli widzisz jeden błąd to nieźle, jeśli dwa – bardzo dobrze. Niewiele osób słusznie zauważa, że wszystkie trzy powyższe zdania są błędne.

Pierwsze zdanie to przykład zbędnej, podwójnej inwersji. W angielskim, w czasie teraźniejszym prostym używamy w pytaniach operatorów do i does. Ale w tym przypadku mamy do czynienia z pytaniem w pytaniu. Pierwsze pytanie zostało zadane poprawnie ("Do you know") ale druga część zdania jest błędna, ponieważ to drugie pytanie nie jest pytaniem właściwym i dlatego nie wymaga szyku zdania pytającego. Zdanie (1) jest gramatyczną kalką z języka polskiego, bo w polskim obie części zdania: Czy wiesz?... oraz Kiedy odjeżdza autobus? mają taką samą formę gramatyczną - formę zdania pytającego. W angielskim ta druga część powinna mieć postać zdania oznajmującego. Dlatego prawidłowe zdanie brzmi:
 
Do you know when the bus leaves?

Z kolei  drugie zdanie „We will back to Poland in a few months”  to przykład jednego  z najbardziej pospolitych błędów. Słówko back - część czasownika złożonego  „to go back”  albo „to come back”  bywa nagminnie i błędnie używane w funkcji czasownika. Mam nawet teorię skąd ten bardzo powszechny błąd się bierze. Wiele osób zwyczajnie nie słyszy, że Irlandczycy przed tym back wymawiają  jeszcze właściwy czasownik. Wprawdzie szybko, bo taka jest dynamika języka angielskiego, ale jednak wymawiają, bo bez niego zdanie brzmi  bardzo dziwnie. Prawidłowe zdanie to: 

​We will go back to Poland in a few months.

Samo słówko back faktycznie może funkcjonować jako czasownik , ale oznaczający (1) popierać (the president backed his minister) albo (2)  obstawiać (w zakładach), albo (3) wycofać (samochód). A teraz czas na ostatnie zdanie-pułapkę: „When I will finish work I will ring you.” W zdaniach opisujących relację czasową między dwoma  zdarzeniami (tzw. time clauses), nie używa się czasu przyszłego po wyrazach when, as soon as, if, unless. Kiedy chcemy odnieść się do  przyszłosci, stosujemy w tym przypadku czas teraźniejszy. Wprawdzie po polsku powiedzielibyśmy „kiedy skończę pracę, zadzwonię do ciebie” czyli użylibyśmy czasu przyszłego w obu częściach zdania. Jednak język angielski rządzi się innymi prawami. Dlatego prawidłowe zdanie brzmi: 

​When I finish work I will ring you.

Letnie obozy językowe Irlandia

Zapraszamy młodzież w wieku 12-18 lat na kursy angielskiego  odbywające się w Dublinie latem 2013. W tym roku przyjmujemy rezerwację na 1-6 tygodni - w trybie selektywnym (tylko lekcje lub lekcje i zajęcia popołudniowe - opcja idealna dla osób odwiedzających swoich krewnych w Dublinie) lub pełny pakiet - (zakwaterowanie u irlandzkich rodzin goszczących)
Zapewniamy świetnych nauczycieli, ciekawie prowadzone zajęcia w małych, międzynarodowych grupach i atrakcyjny program popołudniowy.
Więcej informacji znajdą Państwo na stronie poświęconej naszym letnim obozom językowym w Irlandii.www.YourEnglish.ie/mlodziez
Uwaga: przy rezerwacji do 31 marca 2013 szkoła nie pobiera opłaty za rejestrację.

 

Szczęśliwego Nowego Roku!

W Nowym Roku życzymy wszystkim czytelnikom  zdrowia, pomyślności i odważnych postanowień noworocznych. Tradycyjnie zapraszamy też na nowe kursy angielskiego (w tym intensywne kursy angielskiego dla początkujących) rozpoczynające się dosłownie na dniach. Osoby zainteresowane uprzejmie prosimy o kontakt przez stronę internetową naszej  szkoły angielskiego w Dublinie lub kontakt telefoniczny pod numerem 0862289897 (+353862289897 spoza Irlandii)